ما زمانی میتوانیم شکرگزار یک نعمت باشیم که اول آن نعمت را بشناسیم
یعنی اولین قدم برای شکر نعمت شناخت آن است.وقتی سوال میشود نعمت چیست؟هر کس پاسخی میدهد و از نظرش،آن نعمت مهم است.مثلا مال،زیبایی،سلامتی....برای هر فرد نعمت ها متفاوت است،ولی نکته ی مهم این است خدایی که ما را خلق کرده چه چیزی را نعمت قرار داده.
خداوند در قرآن (آیه 8 سوره تکاثر)میفرماید:میرسد روزی که از نعمتها از شما سوال میکنیم.(اهمیت نعمت و استفاده از آن)
از امیرالمومنین پرسیدند منظور از این آیه و نعمتی که در مورد آن سوال میشود چیست؟ایشان فرمودند:نعمت محبت و ولایت من.یعنی محبت امیرالمومنین و پذیرفتن ولایت ایشان نعمتی هست که خداوند در روز قیامت از ما سوال میکند.
خیلی از افراد جامعه وقتی ازانها پرسیده میشه:نعمت چیست؟اکثرا آفریده های دنیایی و مادی رو نعمت میدانند و غافل از اینکه محبت امیرالمومنین و حضرت زهرا(چهارده معصوم)تا اخرین انها که امام زمان ماست گوهریست که با هیچ گوهر و نعمت دیگری در دنیا قابل مقایسه نیست.
پیامبر (ص) ویژگی های محبان حضرت علی(ع) رادر خطبه غدیر بیان میکنند،و نحوه ی ورود آنها را در روز محشر بازگو میکند. خطبه غدیر،کلام پیغمبر است که نعمت را بر انسان آشکار میکند و میفرمایند اگر محبت امیرالمومنین علیه السلام در دلهای ماست و اگر توفیق این را داریم که شیعه اثنی عشری هستیم ان نعمتی است که بالاتر از آن در عالم نیست.
پس باید شکرگزار این نعمت بزرگ باشیم وقتی اولا آن نعمت را بشناسیم و درک کنیم که محبت حضرت علی(ع) خود مقدمه ای برای توحید درست و اصلی.
اگر میخواهیم توحید حقیقی در وجودمون محقق شود، شرط آن پذیرفتن ولایتی ست که خداوند برای ائمه معصومین(ع)قرار داده و آنها را جانشین پیغمبر(ص)معرفی فرموده اند.
بعد از پذیرفتن این شرط باید شکرگزار خداوند متعال باشیم.
