یکی دیگر از فواید آگاهی از اعتقادات ، تقویت ایمان و انگیزه بیشتر برای انجام عمل صالح است.
تقویت ایمان و انگیزه عمل صالح
وقتی فردی به وجود خداوند یقین پیدا نکرده یا در مسابق نبوت شبهایی دارد، کمتر رغبت به انجام دستورات دین دارد.
بحث در مورد مقاید دینی انسان را در مقابل هجمه های فکری حفظ کرده، انگیزه لازم را برای عمل به اوامر الاهی در او ایجاد میکند. به خصوص در عصر ارتباطات که انواع شبهات اعتقادی و اخلاقی به فضای فکری جامعه سرازیر شده است. این مسئله اهمیت بیشتری پیدا می کند ، تا مردم از گردبادهای شبهات اعتقادی محفوظ بمانند و راه بندگی را به خوبی بپیمایند. هر چند این امر بخشی از راه است و ممکن است فرد با وجود حل مسایل اعتقادی ، باز هم در مقام عمل دچار مشکل باشد، ولی این آرامش دل در پرتو تحکیم باورها ، زمینه افزایش ایمان و انجام اعمال صالح را فراهم می کند. این مسئله بویژه در برخی از راههای شناخت معارف چون راه فطرت، اهمیت بیشتری پیدا میکند ، که در بخشهای بعد به این روش اشاره خواهد شد.
از امام رضا علیه السلام سؤال میشود که چرا خداوند به توحید امر فرموده است. توجه کنید که ایشان چگونه پاسخ داده اند:
وجوب اعتقاد به خدا و پیامبر و پیام های او علل بسیاری دارد، از جمله آنها این که اگر کسی اعتقاد به خدا نداشته باشد از نافرمانی های او اجتناب نمی کند و از ارتکاب گناهان و کارهای ناشایسته بزرگ خودداری نمی نماید و در فساد و
ظلمی که دلخواه اوست هیچ کس را مراقب خود نمی بیند.
همچنین باور به برخی صفات خداوند زمینه ساز رشد اخلاقی بیشتر و هموار شدن مسیر بندگی بهتر است. به عنوان نمونه، تا اعتقاد راسخ به قدرت لایزال الاهی و حکمت او نباشد فرد توکل واقعی نمی کند، یا اگر خدا را به صفت رحیمیت نشناسد تقاضای عفو و بخشش از گناهان بی معنی می شود. اعتقاد حقیقی به مهربانی و محبت خاص خداوند به انسان ها، زمینه ساز جوشش و حرکت در درون آدمی و محبت به محبوبترین موجود عالم میشود. چنین امری نقش فوق العاده ای در رشد شخصیت انسان دارد ، بخصوص وقتی انسان بداند که با کوچکترین توجهی، اقیانوس محبت الاهی به جوش می آید و با مهربانی هر چه تمام تر، بنده خود را که میکوشد تا مسیر واقعی زندگی خود را بیابد، به بهترین وجه مورد نوازش قرار میدهد. حق تعالی استقبال از بنده ای را که به سوی او بازگشته است، این گونه توصیف می کند:
إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ).
خداوند بسیار توبه کنندگان و پاکی جویان را دوست میدارد.
