حس شکرگزاری
فکر کنید شما را به یک میهمانی آبرومندانه دعوت کرده اند و همه گونه وسایل پذیرایی برای راحتی شما فراهم ساخته اند اما چون شما به اتفاق برادر بزرگترتان که واسطه این دعوت است، به این میهمانی می روید میزبان خود را درست نمی شناسید شک نیست که به هنگام ورود در این مجلس دلپذیر نخستین فکر شما این
است که میزبان خود را بشناسید و از او تشکر کنید.
ما نیز هنگامی که به این سفره گسترده آفرینش نگاه می کنیم و انواع نعمتهایی که در اختیار ما قرار دارد چشمان بینا ،گوشهای شنوا، عقل و هوش کافی، نیروهای مختلف جسمانی و روانی ،انواع وسایل زندگی و روزیهای پاک و پاکیزه در این سفره پهناور می بینیم، بی اختیار به این فکر می افتیم که بخشنده این همه نعمتها را بشناسیم و اگرچه نیاز به تشکر ما نداشته باشد، در برابر او شکرگزاری کنیم و تا این کار را نکنیم، احساس ناراحتی و کمبود داریم .
و این دلیل دیگری است که ما را به دنبال شناسایی خدا می فرستد.
پیوند سود و زبان ما با این مسئله
فکر کنید در مسیر مسافرت خود به چهارراهی می رسید که در آنجا غوغایی بیاست؛ همه می گویند در این چهار راه توقف نکنید که خطرهای بزرگی دارد ولی هر دسته ای ما را به سویی دعوت میکند؛ یکی می گوید بهترین راه این است که از سمت شرق بروید دیگری سمت عرب را مطمئن ترین راه می شمارد؛سومین دسته ما را به راهی
که میان این دو وجود دارد دعوت می کند و میگویند تنها راه نجات از خطر و رسیدن به سرمنزل نجات و جایگاه امن و امان که دارای همه گونه وسیله سعادت است،این راه است.
آیا ما به خود اجازه می دهیم که بدون مطالعه، یک راه را انتخاب کنیم؟ و یا عقل ما می پذیرد که در همانجا متوقف شویم و هیچ راهی را انتخاب نکنیم؟ مسلما نه .
بلکه عقل و خرد به ما میگوید هر چه زودتر شروع به بررسی و مطالعه کنیم و سخنان هر یک از این گروه ها را به دقت بشنویم و در هر کدام نشانه درستی و صداقت و دلایل قانع کننده بود، بپذیریم و با اطمینان خاطر آن راه را انتخاب کرده، پیش برویم.
در زندگی این دنیا نیز ما چنین حالی را داریم؛ مذهبها و مکتبهای مختلف هر کدام ما را به سوی خود دعوت میکند ولی از آنجا که سرنوشت ما، خوشبختی و بدبختی ما ، پیشرفت و عقب افتادگی ما ، به بررسی و انتخاب بهترین راه بستگی دارد ، خود را ناگزیر می بینیم که در این راه فکر کنیم راهی که موجب پیشرفت و تکامل ما است انتخاب کنیم و از آنچه ما را به پرتگاه بدبختی و فساد و سیه روزی می کشاند پرهیز نماییم.
این نیز دلیل دیگری است که ما را به مطالعه درباره آفریننده جهان هستی دعوت می کند.
قرآن مجید میگوید:
فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ
به بندگان من بشارت ده آنها که سخنان گوناگون را می شنوند، و بهترین را انتخاب میکنند.
